Një Analizë Kritikë mbi Qasjen dhe Komentet e Fahri Musliut
Kur një gazetar zgjedh retorikën boshe mbi argumentet, ai nuk sfidon idetë, por vetëm ekspozon frikën nga e vërteta dhe dështimin intelektual.
Kur Retorika Zë Vendin e Argumentit
Që prej fillimit të publikimeve të mia përmes "Revista Spotlight" dhe "Gunpowder Chronicles", qëllimi ka qenë të informoj dhe analizoj zhvillimet politike, të drejtat e njeriut, dhe sfidat që përballin shoqëritë tona. Megjithë prirjen time për dialog profesional, qasja dhe komentet e Fahri Musliut, një gazetar me përvojë të gjatë si korrespondent në Beograd, jo vetëm që u mungojnë bazat e profesionalizmit, por shpesh rezultojnë si shpërfillëse, të cekëta dhe të ndikuara nga një arrogancë e pa arsyeshme.
Në këtë analizë, jam menduar mirë për komentet e tij lidhur me mbi tetë artikujt e mi dhe do të demonstroj se si reagimet e tij, në vend që të kontribuojnë në përmirësimin e diskursit profesional, ato në fakt minojnë hapësirën për një debat konstruktiv.
Artikulli 1: "France Arms Serbia, Ignoring Genocidal Past and Russian Ties"
“O Vudi po çka more ky shkrim, a e kupton ti politikën ndërkombëtare dhe interesat ekonomike. Shumë i han palla BE e SHBA për Serbinë gjenocidiale.” — Fahri Musliu
Analiza: Musliu zgjedh një ton përdhosës që në fillim, duke e mohuar vlerën e analizës sime pa përmbajtje argumentuese. Pyetja se “a e kupton ti politikën ndërkombëtare dhe interesat ekonomike” është një sulm i drejtpërdrejtë personal, që mohon thelbin e argumentit tim: pasojat e armatimit të Serbisë nga Macron për paqen dhe stabilitetin në Ballkan.
Politologu Robert Keohane thekson: “Kompleksiteti i diplomacisë ndërkombëtare nuk duhet të përdoret si arsyetim për injorimin e drejtësisë dhe vlerave universale.” Musliu, në vend të kundërargumentit të bazuar në fakte, mbështetet në retorikën cinike që përjashton vetë konceptin e kritikës së bazuar mbi parime.
Artikulli 2: "U.S. State Department’s Controversial Kosovo Strategy: A Threat to Democracy?"
Titulli i komenteve të Fahri Musliut: “A ju ka mbetur kosovarëve me u mbajt leksion për demokracinë amerikanëve e evropianëve. Nuk di çfarë roli po luani dhe çka po mundoheni të mbroni.”
Analiza: Në këtë rast, Musliu anashkalon qëllimin e artikullit tim: të ndriçoj pabarazitë dhe hipokrizinë në politikën e jashtme të SHBA-së në raport me Kosovën dhe Serbinë. Ideja se kosovarët nuk kanë të drejtë të kritikojnë politikën amerikane është absurde dhe antidemokratike.
Anne Applebaum thekson: “Demokracia forcohet kur qytetarët dhe analistët i mbajnë llogaridhënë institucionet dhe politikat.” Komenti i Musliut zbulon një mënyrë mendimi të nënshtruar që në vend të sfidojë realitetet e padrejta, i pranon ato si të pashmangshme.
Artikulli 3: "Vota e Diasporës: Themel i Demokracisë që Nuk Duhet Shkelur"
“Të thuash 'Vota e diasporës është themel i demokracisë' për mua është çmenduri më e madhe që e kam dëgjuar ndonjëherë.” — Fahri Musliu
Analiza: Në vend që zt. Musliu të analizojë rolin e diasporës si një pjesë integrale e shoqërisë kosovare, Musliu zgjedh të bëjë një sulm hiperbolik dhe ofendues. Argumenti im, i mbështetur nga praktika në demokraci të tjera si Britania e Madhe, SHBA-të, Franca dhe Italia, që lejojnë diasporën të votojë, është racional dhe i bazuar në parimin demokratik të përfshirjes së qytetarëve.
Artikulli 4: "Sulmi ndaj Shumicës: Rrënjët Autoritare të Gresa Cakës"
“Analizë tendencioze pa argumente.” — Fahri Musliu
Analiza: Deklarata e Musliut që i mungojnë argumentet është ironike duke qenë se pikërisht ai nuk ofron asnjë kundërargument konkret. Artikulli im përmban shembuj historikë dhe teorikë të demokracisë, duke sjellë mendimet e John Locke, Robert Dahl dhe Steven Levitsky mbi shumicën si shtyllë të demokracisë. Këto nuk janë mendime personale por të bazuara në parime të njohura universalisht.
Artikulli 5: "For Kosovo’s Sake, Albanian-Americans Should Vote Harris"
“Ëështë shumë jo etike dhe në kundërstim me profesionin e gazetarisë që shqiptarëve t’u bëhet thirrje ke ta votojnë. Thua se ata po jetojnë në Mars dhe nuk kanë njohuri.” — Fahri Musliu
Analiza: Musliu e konsideron etikisht të gabuar të sugjerosh preferenca elektorale për publikun shqiptaro-amerikan. Mirëpo, siç thekson edhe Noam Chomsky, “Gazetarët kanë për detyrë të sfidojnë status quo-në dhe të ndihmojnë publikun të kuptojë implikimet e zgjedhjeve të tyre politike.” Artikulli im është një thirrje për reflektim mbi zgjedhjet politike dhe pasojat e tyre për Kosovën. Nuk synon të diktojë, por të frymëzojë një vendimmarrje të informuar.
Artikulli 6: "Diplomacy or Disaster? The Risks of the West’s Approach to Serbia’s Vucic"
“Huqje totale e analizës.” — Fahri Musliu
Analiza: Musliu etiketon analizën time si një “huqje totale” pa ofruar asnjë shembull specifik të gabimeve. Artikulli im dokumenton me kujdes politikat e dështuara të Perëndimit ndaj Vuqiçit, të mbështetura nga fakte historike dhe deklarata publike. Kjo formë kritike e paargumentuar tregon një mungesë të qartë angazhimi serioz me përmbajtjen e artikullit.
Artikulli 7: "Ura e Mitrovicës: Simbol i Dështimeve Ndërkombëtare"
“A e njeh historinë e Ballkanit dhe interesat gjeopolitike?” — Fahri Musliu
Analiza: Musliu zgjedh të sulmojë aftësinë time për të kuptuar historinë e Ballkanit, pa i hyrë fare thelbit të artikullit, që shpreh qartë dështimet e diplomacisë ndërkombëtare në Kosovë. Argumentet e mia janë të bazuara në referenca historike dhe mendime të ekspertëve. Sulmi ad hominem i Musliut nuk kontribuon asgjë në debat.
Kur heshtja bëhet më e zëshme se fjala
Pas një analize të detajuar të komenteve të Fahri Musliut, mbetet e qartë se retorika e tij nuk është asgjë më shumë se një mburojë e dobët kundër një debati të mirëfilltë. Ai zgjedh të mos angazhohet me përmbajtjen, të shmangë faktet dhe t'i largohet çdo sfide që kërkon kurajo intelektuale. Kjo mungesë guximi dhe angazhimi e shndërron atë në një aktor periferik të diskursit publik, i cili më shumë zgjedh të "shëtitë rreth temës" sesa të ndërtojë mbi të.
Përkundër kësaj, unë kam zgjedhur të ndriçoj këtë hapësirë me përgjigje të artikuluara, të bazuara në fakte dhe parime universale. Për publikun që e ndjek me vëmendje këtë shkëmbim, është e rëndësishme të kuptojmë që heshtja e Musliut në përballjen me kundërargumente të mirëfillta flet më shumë sesa fjalët e tij. E vetmja gjë që mund të nxjerrim nga mungesa e përgjigjeve të tij është një shembull i shkëlqyer se si të mos debatosh.
Prandaj, për ata që ndihen të zhgënjyer nga kjo heshtje, do t’ju këshilloja të mos humbisni kohë në pritje të një kthjellimi apo kundërpërgjigjeje të denjë. Çdo përpjekje për një dialog profesional me dikë në Kosovën tonë të dashur që e përkufizon debatimin si një "shfaqje e forcës" në vend të një këmbimi idesh, ‘debati’ është sikur është i destinuar të mbetet pa fryt.
Në fund të fundit, z. Musliu, bota e ideve nuk i takon atyre që bërtasin më shumë, por atyre që kanë kurajon të dëgjojnë dhe të reflektojnë. Deri atëherë, unë do të vazhdoj të ofroj argumente dhe analiza, për të gjithë ata që vërtet janë të interesuar për të kuptuar më thellë të vërtetën. — Vudi Xhymshiti.
Komentet e Fahri Musliut tregojnë një mungesë të qartë të etikës profesionale, duke u fokusuar më shumë te kritikat e pabaza dhe sulmet personale sesa te kontributi konstruktiv. Musliu duket se është i interesuar të minojë argumentet e mia pa dhënë një zgjidhje apo perspektivë alternative.
Kur diskutojmë temat e ndjeshme që lidhen me Ballkanin, është thelbësore të kemi një diskurs të bazuar në fakte dhe argumente të mirëfillta. Kjo është ajo që unë jam munduar të ofroj përmes shkrimeve të mia. Komentet si ato të Fahri Musliut nuk ndihmojnë diskursin publik, por vetëm i dëmtojnë të gjitha palët e interesuara.
Musliu ka një zgjedhje: të përdorë eksperiencën e tij profesionale për të kontribuar në ndriçimin e së vërtetës ose të vazhdojë me qasje ofenduese që nuk i sjellin asnjë dobi shoqërisë.
I dashur lexues, nëse vlerësoni përpjekjet e mia për të mbrojtur të drejtën tuaj për informim dhe të ardhmen e vendit tonë, ju ftoj të kontribuoni.
Mund të bëni një donacion ose të abonoheni me pagesë. Çdo kontribut juaj është një gur themeli për të vazhduar të raportoj ndershmërisht dhe të hedh dritë mbi çështjet që kanë rëndësi për të gjithë ne.
Gazetaria e pavarur ka nevojë për mbështetjen tuaj për të ruajtur sovranitetin dhe integritetin tonë si komb.
Faleminderit që besoni dhe përkrahni këtë kauzë!
